Sayonara DEB

Seperti tak cukup ruang akhbar untuk UMNO menghidupkan DEB sehingga mereka terpaksa menggunakan ruang legar di bangunan KOMTAR Pulau Pinang untuk menghangatkan isu itu. DEB sebenarnya telah lama tamat riwayatnya iaitu pada tahun 1990 sekitar 18 tahun yang lalu. Selepas tahun 1990, kerajaan yang ditaja oleh UMNO sendiri telah menggubal satu dasar lain yang dikenali Dasar Pembangunan Nasional (1991-2000) diikuti dengan Dasar Wawasan Negara (2001-2010). Meskipun kedua-dua dasar ini dikatakan kesinambungan daripada DEB, tetapi agenda Melayu semakin terpinggir. Satu-persatu kepentingan kaum Melayu khususnya golongan Melayu miskin lenyap daripada perhitungan pemimpin Melayu UMNO.

Secara dasar DEB sebenarnya bukan dasar ekonomi untuk orang Melayu sebaliknya untuk seluruh kaum. Matlamat yang termaktub dalam DEB adalah untuk mencapai perpaduan negara dan integrasi nasional, tiada langsung disebut untuk memberi keistimewaan bagi memajukan kaum Melayu. Manakala fokusnya pula ialah mengurang seterusnya membasmi kemiskinan tanpa mengira kaum dan menyusun semula masyarakat dengan mengurangkan ketidakseimbangan ekonomi berindentitikan kaum. Cuma dalam strategi untuk mencapai matlamat yang kedua ini ada disentuh tentang fokus kepada kaum Melayu dan bumiputera untuk mencapai ekuiti 30% dan galakan menyertai sektor-sektor produktif.

Jelas sekali DEB ini digubal untuk kepentingan seluruh kaum dengan perhatian ditujukan kepada golongan miskin dan masyarakat luar bandar. Demi mencapai tujuan tersebut maka Tun Razak telah memulakan pelbagai projek pembangunan termasuk memberi biasiswa untuk melanjutkan pelajaran, membuka insitusi pendidikan untuk golongan luar bandar seperti sekolah berasrama penuh (SBP), memberikan tanah kepada mereka yang perlu, membangunkan bandar di luar bandar dan lain-lain lagi. Kesemua program itu pada asasnya di buat merentasi kepentingan kaum sebaliknya diberikan kepada siapa yang perlu. Namun demikian dari segi pelaksanaannya tidak berlaku seperti yang diharapkan.

Pelaksanaan program-program DEB pada peringkat awalnya melibatkan semua kaum secara beransur-ansur difokuskan kepada kaum Melayu, kemudian secara beransur-ansur lagi difokuskan kepada kaum Melayu UMNO. Akhirnya biasiswa untuk melanjutkan pelajaran turut diberi kepada anak-anak jutawan Melayu, kemasukan ke SBP turut melibatkan anak-anak pimpinan UMNO, tanah-tanah diberi kepada hartawan UMNO dan lain-lain lagi amalan yang menyimpang. Manakala bagi mencapai ekuiti 30% pula, kekayaan negara telah dibahagikan kepada kaum kerabat yang rapat dengan pimpinan UMNO. Demikianlah juga strategi untuk menggalakkan Melayu menyertai sektor-sektor yang produktif, kontrak-kontrak dibahagikan sesama mereka.

Kaum Melayu yang yang selebihnya hanya mendapat sedikit tempias daripada pelaksanaan DEB ini. Setelah 38 tahun pelaksanaan DEB, kaum Melayu masih dinobatkan sebagai kaum yang mempunyai paling ramai golongan termiskin dan memperolehi pendapatan perkapita yang terendah. Jangkamasa 38 tahun ini bukan satu jangkamasa yang pendek, tetapi kejayaan kaum Melayu jauh daripada sasaran. Sektor-sektor yang kaum Melayu sangat produktif ialah industri hiburan, sedangkan sektor-sektor lain mereka masih tertingal. Yang banyak mengaut keuntungan atas angin ialah alibaba-alibaba yang mempunyai hubungan dengan pimpinan UMNO dan taukeh-taukeh kaum Cina dan India.

Semasa pemerintah Dr Mahathir satu demi satu program DEB dimasuhkan. Hampir tiada lagi pemberian biasiswa kepada anak-anak Melayu, sebaliknya digantikan dengan 'buku 555 (pinjaman)' PTPTN. Sistem kouta kemasukan ke universiti telah dimansuhkan. Tiada lagi fokus untuk program pembukaan dan kemajuan tanah untuk masyarakat luar bandar. Tanah-tanah Rizab Melayu terus berkurangan. Sekolah-sekolah agama milik kaum Melayu telah dinafikan hak bantuan mereka. Yang tinggal hanyalah pemberian kontrak kepada kontraktor-kontraktor alibaba UMNO yang turut mengayakan taukeh-taukeh Cina dan India. Oleh sebab itu yang menamatkan riwayat DEB ialah UMNO sendiri.

Kini Ketua Menteri DAP dan Menteri Besar PKR menuruti jejak langkah kerajaan PAS Kelantan untuk mengamalkan pemberian kontrak secara tender terbuka tidak lagi berdasarkan semangat DEB yang mengutamakan kontraktor Melayu (UMNO). Sekonyong-konyong bangkitlah segelintir kaum Melayu menghunuskan keris mereka untuk mempertahankan DEB, sedangkan riwayat DEB telah lama tamat. Mereka bertempik dengan slogan 'kami mahukan DEB dipertahankan', tetapi tiada pula memorandum yang dikemukakan kepada Lim Guan Eng dan Khalid Ibrahim. Kalau ada memorandum, maka dedahkan kepada mereka bahawa yang paling awal mengucapkan sayonara DEB ialah Dr Mahathir dan Pak Lah sendiri. Sekali lagi diucapkan Sayonara DEB.