IPS Ramal PAS sehingga 55 % Menang di Galas

Berdasarkan laporan lengkap kajian yang telah dilakukan oleh ILHAM Centre dari 29 - 31 Oktober baru-baru ini dan setelah melakukan analisis ringkas terhadap dapatan itu, saya berpandangan PAS ada harapan untuk menang dengan peratusan 55% berbanding BN 45%. Walaupun laporan yang dikeluarkan oleh ILHAM Centre di Harakahdaily dan Malaysian Insider menyatakan BN mendahului tipis, tetapi sekiranya merujuk kepada penilaian terhadap dapatan (frekuensi) kesemua (enambelas) soalan menunjukkan PAS sedang mendahului. Berikut adalah penilaian saya terhadap perkara-perkara yang dikemukakan.

a. Calon PAS mempunyai sedikit kelebihan dari segi personaliti dan dikenali oleh para pengundi. Usaha untuk mempopularkan calon perlu dilakukan lagi. Saya melihat Kerajaan Negeri Kelantan perlu menjanjikan satu jawatan khusus kepada beliau, malah mungkin ke jawatan EXCO bagi tugas-tugas khas (pembangunan kawasan-kawasan pedalaman). Kewujudan satu potfolio Exco berkaitan kawasan-kawasan mundur seperti ini dirasakan amat perlu memandangkan setelah sekian lama di bawah wakil rakyat BN, kawasan ini jauh tertinggal. Dengan adanya potfolio khusus seperti ini menunjukkan kerajaan Kelantan benar-benar serius untuk membangunkan kawasan-kawasan seumpamanya.

b. Berdasarkan soalan B2, dapat dilihat bahawa tidak kurang 14% ahli UMNO sendiri tidak akan mengundi mengikut ketaksuban parti, dengan erti kata yang lain mereka masih terbuka untuk dipengaruhi. Faktor isu-isu semasa dan faktor janji-janji yang meyakinkan di saat-saat akhir masih boleh mempengaruhi pengundi terutamanya pengundi-pengundi atas pagar.

c. Berdasarkan soalan B3 dan B4, sebahagian ahli UMNO dan penyokong BN tidak berpuashati dengan peruntukan jentera pilihanraya UMNO yang tidak turun sampai ke akar umbi. Isu ini jika dijadikan peluru bagi perang saraf PAS boleh membantu sedikit pertambahan undi.

d. Berhubung dengan persoalan B11 dan B12, isu yang boleh berpihak kepada PAS ialah isu 1 Malaysia dan isu royalti. Isu 1 Malaysia ini boleh dimainkan di kedua-dua pihak pengundi Melayu (iaitu 1 Malaysia mengancam survival Melayu) dan Cina (Muhyiddin kata Melayu no 1, Malaysia no 2). Manakala isu yang PAS defensif ialah isu tanah dan isu infrasturuktur. Isu ini hanya mampu ditangani di peringkat Kerajaan Negeri termasuk seperti yang saya cadangkan sebelum ini supaya Kerajaan Negeri mewujudkan potfolio Jawatankuasa (Exco) khusus untuk kawasan-kawasan terpinggir seperti di Galas ini.

e. Bagi soalan B13 dan B14, walaupun pengundi Galas banyak menerima maklumat daripada TV dan Media utama, tetapi darjah keberkesanannya ke atas pengundi Galas tidaklah begitu tinggi. Ziarah rumah ke rumah dilihat memberi kesan yang lebih tinggi kepada pengundi, begitu juga dengan risalah-risalah yang meyakinkan dan juga menggunakan pengaruh saudara-mara pengundi.

f. Bagi soalan B15, menunjukkan masih ramai pengundi yang belum membuat keputusan dan menunggu saat-saat akhir untuk membuat keputusan.

g. Soalan B16 yang paling menarik dan menjadi hujah saya mengapa PAS ada harapan untuk menang. Peratus yang hendak mengundi UMNO hanya 31.3% sedangkan jumlah responden dari kalangan ahli ialah UMNO 45 %. Angka ini menunjukkan di kalangan ahli UMNO sendiri tidak akan mengundi UMNO (seperti ada sesuatu yang mereka tidak puas hati). Manakala peratus responden yang akan mengundi PAS ialah 27% sedangkan responden di kalangan ahli PAS hanya 15 %. Angka ini menunjukkan PAS boleh memperolehi undi tidak kurang dari 12% dari kalangan bukan ahlinya. Trend negatif pada UMNO dan positif pada PAS ini merupakan satu petunjuk yang penting bahawa PAS ada harapan yang lebih baik untuk menang. Bagaimanapun, seperti yang dilaporkan oleh ILHAM Centre lebih kurang 41 % lagi belum membuat keputusan. Pada pandangan saya sebahagian besar responden yang tidak memberi maklumbalas dan berkata tidak pasti ini adalah golongan yang memilih jalan selamat (playsafe) sebagaimana yang lazim berlaku kepada survey persepsi politik, sebahagian besar mereka mungkin kakitangan kerajaan (15.2 % dari keseluruhan responden) dan petani/penternak/peneroka (29.7% dari keseluruhan responden). Logik yang boleh diterima, mereka yang menyembunyikan pendirian politik seperti ini biasanya kerana mahu mengundi pembangkang. Bagi mereka yang mahu mengundi BN/UMNO, sindrom 'playsafe' ini tidak wujud. Jika begitu kedudukannya saya berpandangan PAS berpeluang cerah sekiranya mood ini berkekalan atau lebih meningkat di saat-saat akhir.


Dr Mohd Zuhdi Marzuki
Institut Kajian Polisi (IPS)
Dewan Pemuda PAS Pusat

Persimpangan Terakhir buat Kuli?

Esok Ku Li akan sampai ke tanahair, tetapi bukan ketibaannya yang dinantikan. Sebelum inipun Ku Li telah keluar masuk dari bumi Malaysia, namun kegiatannya jarang diberi perhatian rakyat Malaysia. Sejarah politik Ku Li yang gemilang di zaman mudanya telah dicantas dengan jayanya oleh Dr Mahathir. Beliau yang lebih dilihat kekananannya berbanding Dr Mahathir, telah dilangkaui gara-gara pemilihan yang dilakukan oleh Tun Hussien Onn. Selepas itu Ku Li beberapa kali cuba mencabar, tetapi hanya hampir-hampir mencapai kejayaan pada tahun 1987. Selepas itu kerjaya politiknya semakin malap.

Kalaulah Ku Li tidak membubarkan Parti Melayu Semangat 46 pada 1995, sudah pasti gabungannya dengan Anwar akan memberi kesan berbeza semasa era reformasi. Selepas kembali kepada UMNO Ku Li sering melakukan tindakan 'play safe' takut-takut dia tersilap langkah sekali lagi. Di ketika itulah Ku Li dipermain-mainkan oleh Dr Mahathir sehingga rakan-rakan di sekelilingnya termasuklah 'budak' setia beliau Ahmad Shabery Chik sendiri mulai merenggangkan diri daripadanya. Kini tinggallah Ku Li terkontang-kanting berpencak dalam UMNO.

Ku Li cuba mencabar beberapa kali, yang cabarannya bukan dengan mereka yang kecil-kecil politik. Beliau cuba mencabar bertanding sebagai Presiden UMNO, tetapi pencalonannya sangat sedikit. Kawasan yang begitu setia mencalonkannya ialah Gua Musang. Itupun dalam pemilihan yang lalu Gua Musang sendiri hampir-hampir tidak mencalonkan Ku Li. Dari segi politik, kerjaya politik Ku Li hampir berkubur melainkan kubu politiknya di Gua Musang. Hadirnya Ku Li dalam politik UMNO dan politik Malaysia seumpama 'melukut di tepi gantang'. Ku Li benar-benar mengharapkan lampu ajaib Aladdin untuk kembali semula ke persada politik tanahair.

Kali terakhir usaha yang dilakukan oleh Ku Li sebagai lampu ajaib ialah menggagaskan Kerajaan perpaduan. Menurut sumber-sumber tertentu, hampir-hampir gagasan itu akan mengangkat semula Ku Li ke persada politik, tetapi sekali lagi musuh tradisinya Dr Mahathir menjadi batu penghalang. Kemudian Ku Li cuba pula menjadi tokoh politik yang diterima semua pihak termasuk menyokong usaha Kelantan untuk mendapatkan royalti petroleum. Sedikit sebanyak usaha ini menaikkan semula martabat politik Ku Li, setidak-tidaknya sejarah penglibatan politik beliau diimbaukan semula.

Bagaimanapun, tiba-tiba UMNO mencadangkan beliau sebagai Pengarah Pilihanraya Kecil DUN Galas, malah kemungkinan pula menjadi calon. Cadangan ini bukanlah satu penghormatan kepada Ku Li, sebaliknya satu penunjuk arah untuk Ku Li sampai ke garisan penamat politiknya. Ku Li benar-benar berada di penjuru gelagang yang dihimpit oleh kepentingan politik UMNO dan PR khususnya PAS. Tujuan UMNO melantik beliau adalah untuk menamatkan karier politiknya. Berdasarkan PRU 2008, UMNO dan Ku Li sendiri kalah di DUN Galas. Bayangkan kalau keputusan yang sama berulang. Secara tidak langsung pengaruh Ku Li akan dilihat pupus di kubunya sendiri. Sekiranya keputusan sebaliknya, Ku Li tidak mendapat apa-apa merit yang lebih.

Sekiranya beliau menerima pencalonan sebagai Pengarah tersebut, dengan sendirinya pengaruhnya terhadap PR dan PAS khususnya akan putus. Beliau tidak lagi disandarkan harapan oleh PR dan PAS dalam isu royalti dan kemungkinan selepas ini beliau akan benar-benar keseorangan dalam politik. Oleh sebab itu, perkiraan yang dibuat oleh Ku Li seumpama telan mati emak, luah mati ayah. Beliau kini benar-benar telah di Checkmate oleh Najib dan Muhyiddin. Hanya satu pilihan terbaik Ku Li, iaitu menyertai pembangkang pada ketika keemasan begini. Potensi untuk beliau muncul semula dalam politik akan lebih cerah

PKR Mungkin Kalah di Hulu Selangor

Kawasan parlimen Hulu Selangor sebenarnya adalah kubu BN dan UMNO yang paling kuat di negeri Selangor. Sejarah penguasaan BN ke atas kawasan ini tercacat sedikit dengan kemenangan tipis almarhum Dr Zainal Abidin Ahmad dalam PRU ke 12 yang lalu. Walaupun Dr Zainal menang di parlimen, tetapi ketiga-tiga kawasan DUN dimenangi oleh BN. Daripada ketiga kawasan DUN itu UMNO memenangi dua daripadanya iaitu di Hulu Bernam dengan majoriti 3459 dan Batang Kali dengan majoriti 2179. Manakala MCA menang tipis di kawasan DUN Kuala Kubu Baharu dengan majoriti 448.

Sekiranya dijumlahkan keseluruhan majoriti kemenangan UMNO dan MCA di kawasan-kawasan DUN ini, seperti tidak masuk akal Dr Zainal akan menang di kawasan parlimen Hulu Selangor. Jelas sekali kemenangan Dr Zainal ini disebabkan oleh undi protes para pengundi Melayu yang telah memilih BN di peringkat DUN tetapi tidak memilih BN di peringkat parlimen. Kawasan DUN Hulu Bernam adalah kawasan yang paling ramai pengundi Melayu dan di sini terletaknya gugusan FELDA Gedangsa dan FELDA Seoharto. Dengan sebab itu tidaklah menghairankan bila calon UMNO, Datuk Idris, menang dengan agak selesa di sini.

Selain daripada kawasan DUN yang diwakili Dr Khir Toyo, kawasan DUN Hulu Bernam adalah majoriti yang tertinggi diperolehi oleh UMNO dan BN di negeri Selangor. Bagaimanapun ramai pengundi Melayu di kawasan ini telah berpaling mengundi Dr Zainal di peringkat parlimen. Semasa persempadanan semula kawasan pilihanraya 2003, UMNO kawasan Hulu Selangor telah menuntut dikembalikan kawasan itu kepada UMNO pada PRU ke 11 2004. Tuntutan UMNO kawasan bagaimanapun telah tidak dipenuhi, tetapi dijanjikan mereka akan mendapatnya semula dalam PRU ke 12 2008.

Dalam PRU ke 12 pula, janji itu tidak ditepati menyebabkan UMNO kawasan telah berkonspirasi untuk membuat undi protes terhadap calon MIC. Dengan undi protes tersebut, mereka mengharapkan calon MIC akan kalah dan dengan sendirinya kawasan itu akan diberikan kepada UMNO. Modus operandi undi protes yang dilakukan di Hulu Bernam ini hampir sama dengan kawasan jiran sempadan mereka di kawasan DUN Behrang Perak. Di kawasan DUN Behrang ini, para pengundi Melayu membuat undi protes tehadap calon MIC sehingga memenangkan Jamaluddin dari PKR.

Oleh sebab itu, tanpa undi protes ini amatlah sukar untuk PKR yang diwakili oleh Dr Zainal ketika itu untuk menang di kawasan parlimen Hulu Selangor. Dalam PRU ke 11 2004, calon pembangkang bagi kawasan itu ialah Dato' Ismail Kamus. Beliau bukanlah orang asing bagi para pengundi kawasan itu, sebaliknya mempunyai ramai saudara-mara dan sahabat-handai terutamanya di kawasan DUN Hulu Bernam. Dengan pengertian lain beliau adalah calon anak tempatan. Akan tetapi, disebabkan tiada undi protes pada ketika itu, Dato' Ismail Kamus kalah teruk pada PRU tersebut.

Mentaliti pengundi Melayu di kawasan parlimen ini tidak jauh berubah berbanding dengan pengundi-pengundi Melayu yang lebih celik politik di kawasan yang berhampiran Lembah Klang. Bagi mereka calon tidaklah begitu penting, sebaliknya sekiranya calon itu daripada UMNO atau BN pasti mereka akan menyokongnya. Sehinggalah PRU ke 12 2008 yang lalu, apabila adanya konspirasi membuat undi protes oleh UMNO Kawasan Hulu Selangor, barulah mereka beralih sementara untuk mengundi pembangkang. Jika tidak kemungkinan Dr Zainal juga akan menerima nasib yang sama seperti Dato' Ismail Kamus.

Menjelang PRK kawasan Hulu Selangor yang akan datang, UMNO kelihatan menuntut semula kawasan parlimen itu. Sekiranya tuntutan itu tidak dilayan, berkemungkinan undi protes akan dilangsungkan sekali lagi. Bagaimanapun tidak sukar lagi bagi pimpinan tertinggi UMNO untuk melayan pimpinan UMNO kawasan ini. Mulut mereka boleh ditutup dengan pelbagai pujukan dan tawaran yang akan melunakkan hati mereka. Para pengundi Melayu yang membuat undi protes tempohari akan mudah kembali mengundi MIC jika pimpinan UMNO kawasan boleh dilunakkan kembali. Maka undi protes mungkin tiada lagi.

Tangkapan Dr Asri: Satu Lagi Perangkap?

Apabila Najib mengisytiharkan bahawa BN akan merampas semula kerajaan negeri Selangor, maka perisytiharan itu bukanlah kosong. Najib pasti mengarahkan seluruh jentera, termasuklah golongan 'intelligence' untuk mencapai hasrat tersebut. Sama ada disedari atau tidak pelbagai isu mula dilalui oleh kerajaan PR Selangor sehingga perpaduan di kalangan parti-parti semakin retak. Malah bukan sekadar perpaduan antara parti, sebaliknya perpaduan dalam parti-parti komponen PR seperti PAS Selangor juga turut goyah. Dengan pengertian lain, cakap Najib bukan cakap kosong.

Salah satu laluan yang diguna oleh Najib dan UMNO ialah memanfaatkan para pengikut setia mereka yang menjawat jawatan penting dalam jabatan-jabatan kerajaan di negeri Selangor. Dalam isu rampasan bir yang dilakukan oleh pegawai-pegawai MBSA, rampasan itu dilakukan tanpa mendapat terlebih dahulu persetujuan ahli-ahli majlis. Sebaliknya pegawai yang bertindak dilaporkan mendapat arahan langsung daripada pimpinan UMNO negeri. Berikutan dengan itu, berlakulah pertelingkahan antara dua Exco, iaitu Dr Hassan Ali yang mewakili PAS dan Ronnie Liu yang mewakili DAP.

Dalam kes perobohan binaan yang didakwa kuil oleh MBSA, sekali lagi modus operandi yang sama digunakan. Pegawai itu bertindak tanpa mendapat persetujuan ahli-ahli majlis, sedangkan isu seumpama ini adalah merupakan isu sensetiviti perkauman. Dalam isu-isu seumpama ini, seharusnya persetujuan ahli-ahli majlis diambil perhatian oleh pegawai-pegawai MBSA. Tindakan yang dilakukan telah dimanipulasi semaksima mungkin oleh MIC dengan mendakwa kerajaan PR Selangor merobohkan kuil. Seorang Exco negeri Selangor yang bertanggungjawab dengan rumah penyembahan bukan Islam telah menyelar MBSA.

Kini yang terbaru ialah isu penangkapan Dr Asri, bekas Mufti negeri Perlis oleh JAIS. Beliau telah ditangkap malam tadi ketika menyampaikan kuliah yang turut dihadiri oleh YB Saari Sungip dan YB Zuraidah Kamaruddin. Penguatkuasa agama telah melakukan penyerbuan dan tangkapan secara tidak beradab seperti Dr Asri seorang pesalah jenayah dan benar-benar seperti pemimpin ajaran sesat. Siapakah sebenarnya yang mengarahkan penguatkuasa JAIS membuat tindakan yang tidak rasional seperti itu. Dikhabarkan bahawa tindakan mereka ini adalah atas desakan UMNO Ulu Kelang, kalaupun ia bukanlah arahan.

Mengulas perkara ini Harakahdaily telah mendapatkan maklumbalas YB Saari dan YB Zuraidah, yang kedua-duanya kelihatan tidak senang dengan tindakan JAIS tersebut. Namun begitu apabila ditanya pandangan Dr Hassan Ali, beliau telah menyokong tindakan JAIS dengan mengatakan bahawa setiap yang berceramah mestilah mempunyai tauliah. Kenyataan beliau kelihatan menyebut bahawa Dr Asri mengengkari undang-undang berkaitan dengan agama Islam di Selangor. Respon dari kedua-dua pihak tanpa diselidungkan lagi memaparkan bibit perpecahan yang ketara dalam kerajaan PR Selengor.

Tangkapan yang dibuat terhadap Dr Asri oleh JAIS akan menjadi isu besar yang akan dimanipulasikan oleh UMNO. Sewaktu hadir di Mahkamah Syariah, Dr Asri turut diiringi oleh beberapa tokoh-tokoh UMNO termasuklah Shamsuddin Moner dari Jabatan Hal Ehwal Khas (JEK), selain daripada tokoh-tokoh SIS seperti Marina Mahathir. Dr Asri dikatakan akan bertemu dengan Jamil Khir selepas ini, dan diyakini para pimpinan UMNO akan bertindak mengecam JAIS disebabkan serbuan dan tangkapan tersebut. Sekali lagi kerajaan PR Selangor dijangkakan akan menghadapi kemelut berhubung isu tersebut.

Sehingga rencana ini ditulis, belum ada apa-apa pertuduhan dibuat terhadap Dr Asri. Sekiranya tiada pertuduhan dibuat seolah-olah tindakan mereka yang menyerbu dan menangkap seumpama 'baling batu sembunyi tangan'. Sekiranya dibuat pertuduhan JAIS dan kerajaan PR Selangor akan mendapat kecaman termasuk pimpinan UMNO yang akan menggunakan media mereka semaksima mungkin. Situasi ini benar-benar menjadikan kerajaan PR Selangor tersepit, lebih-lebih lagi Dr Hassan Ali sejak akhir-akhir ini sering ditanggap sebagai bermasalah. Dengan demikian, isu penangkapan Dr Asri ini merupakan saty lagi perangap UMNO.

Peranan yang dimainkan oleh pegawai kerajaan di negeri Selangor benar-benar berkesan. Golongan inilah yang menyalurkan maklumat tentang isu korban lembu di Bandar Tun Razak, membuat tindakan sendiri terhadap isu-isu yang berkaitan sensetiviti perkauman, mendesak dilakukan penilaian terhadap SELCAT dan yang terakhir bertindak untuk menangkap bekas Mufti Perlis. Setiap kali mereka bertindak akan bertambah lagi keretakan dalam PR Selangor, sehinggalah akhirnya hasrat Najib untuk merampas kembali Selangor akan tercapai. Bukankah kesemua ini satu parancangan yang teliti.

Tok Guru Nik Aziz Selamatkan Prof Aziz

Dalam dunia akademik, seseorang ahli akademik akan dinilai kewibaannya berdasarkan kepakarannya yang mendalam, pandangannya yang tajam dan analisisnya yang tamam. Kesemuanya aspek ini selalunya akan diterjemahkan dalam bentuk bicara dan pena. Bagaimanapun, biasanya bicara seseorang ahli akademik itu kurang pemberatnya berbanding penanya. Hasil penanya kadang-kadang dipersembahkan dalam bentuk buku akademik, artikel ilmiah, kertas kerja dan rencana popular. Lazimnya, buku akademik yang diterbitkan oleh penerbit berautoriti dan artikel ilmiah yang diterbitkan oleh jurnal-jurnal yang berwasit mempunyai nilai yang tinggi dalam dunia akademik.

Demikianlah kaedahnya untuk menilai kewibawaan seseorang ahli atau tokoh akademik, termasuklah Prof Aziz Bari. Beliau telah menempa nama yang hebat dalam dunia akademik di Malaysia. Prof Aziz telah menulis begitu banyak buku-buku akademik yang telah diterbitkan oleh penerbit yang berautoriti di dalam bidang Undang-undang Perlembagaan Malaysia. Demikian juga artikel-artikel ilmiah beliau telah diterbitkan dalam jurnal-jurnal berwasit. Penerbitan beliau ini telah melayakkan beliau untuk dianugerahkan Professor, iaitu tahap tertinggi kepakaran dalam dunia akademik. Kewibawaan Prof Aziz dalam dunia akademik khususnya Perlembagaan Malaysia sememangnya tidak boleh dipertikaikan.

Bagaimanapun kehebatan seseorang dalam dunia akademik tidak semestinya melayakkan dia turut menjadi hebat dalam dunia politik. Seorang tokoh akademik British pada kurun ke 16 - 17, Francis Bacon, boleh menjadi contoh dalam isu ini. Bacon sememangnya dikenali kehebatannya termasuk dalam bidang perundangan dan falsafah. Beliau telah menceburi dunia perundangan dan kemudiannya mengaplikasikan kaedah-kaedah perundangan itu dalam metodologi sains. Sungguhpun kehebatannya dalam dunia akademik, tetapi beliau tidak menyerlah dalam politik, malah boleh dikatakan beliau gagal dalam kerjaya politiknya.

Demikianlah juga, Bertrand Russell, seorang lagi tokoh akademik Britain pada kurun ke 19 - 20, turut melalui pengalaman yang sama dalam politik. Russell adalah tokoh sains sosial dan falsafah yang terkenal pada zamannya. Buku-buku dan artikel-artikel ilmiahnya sehingga hari ini masih mendapat tempat yang penting dalam dunia akademik. Beliau juga telah dianugerahkan Nobel Prize dalam bidang kesusasteraan sebagai anugerah berprestij dalam bidang tersebut. Beliau turut menguasai falafah politik. Bagaimanapun kecemerlangannya dalam dunia akademik tidak membawanya turut cemerlang dalam kegiatan dunia politik.

Badi yang sama mungkin terkena kepada Prof Aziz, sebagaimana yang pernah dihinggapi oleh tokoh-tokoh akademik Malaysia yang lain seperti Dr Syed Hussin al-Attas dan Chandra Muzaffar. Sesiapa yang membaca artikel beliau dalam Harian Sinar khususnya artikelnya yang mengulas tentang kekalahan PAS di Bagan Pinang boleh menilai kedangkalan analisisnya dalam dunia politik. Kalaulah Harian Sinar tidak menulis nama Prof Aziz sebagai penulisnya, sebagaimana kaedah 'blind review' yang selalu digunakan oleh jurnal-jurnal berwasit, pasti para pembaca akan menganggap artikelnya sebagai sampah.

Dengan menjadikan kekalahan di Bagan Pinang sebagai alasan memaksa PAS melakukan reformasi kepimpinan, jelas sekali menunjukkan kedangkalan analisis politik Prof Aziz. Dalam kaedah logik induktif yang turut juga digunakan dalam Falsafah Perundangan, satu premis (bukti) tidak cukup untuk dibuat satu generalisasi (kesimpulan umum) sebagaimana yang beliau lakukan. Betapa pula sebelum itu PAS telah memenangi kesemua siri pilihanraya kecil (PRK) yang berhadapan dengan UMNO, yang secara langsung melemahkan premis kekalahan di Bagan Pinang. Sepatutnya dalam mempertimbangkan gesaannya, Prof Aziz perlu melihat kerelevanan siri PRK tersebut.

Tidak diketahui apakah kaedah yang digunakan oleh Prof Aziz dalam membuat gesaan itu, adakah kaedah kuantitatif atau kualitatif. Diyakini beliau tidak menggunakan kuantitatif, kerana tiada satu argumen statistikpun dikemukakan untuk mengesahkan kepimpinan sekarang telah ditolak. Keputusan pengundian bukanlah satu kaedah kuantitaif yang tepat menggambarkan kehendak tersebut. Kalau beliau menggunakan kaedah kualitatif, sepatutnya ia dilakukan dengan membuat cerapan lapangan(observation) sebagaimana yang sering dilakukan oleh ahli akademik yang menggunakan kaedah ini. Besar kemungkinan beliau tidak turun ke Bagan Pinang untuk tujuan itu.

Tanpa mempunyai kaedah jitu berkaitan dengan penghujahan akademik, tiba-tiba sahaja beliau menulis mengulas senario politik yang berlaku. Dengan sebab itu, dari segi akademik artikel Prof Aziz itu tiada nilai ilmiahnya, sebaliknya dipersembahkan dengan menggunakan bahasa politik bukannya bahasa retorik. Sayang sekali artikel itu ditulis oleh seorang yang mempunyai nama besar dalam dunia akademik, sedangkan nilai artikel itu seperti sampah dari sudut ilmiahnya. Demi sangkaan baik, bolehlah disebut bahawa artikel itu ditulis oleh Prof Aziz sebagai artikel popular di luar bidang kepakarannya.

Sekiranya tidak, nama baik Prof Aziz pasti tercalar dengan terbitnya artikel itu. Bagaimanapun nasib Prof Aziz agak baik, kerana artikel itu telah diberi perhatian penting oleh Tok Guru Nik Aziz, seorang yang mempunyai nama besar dalam dunia politik. Tok Guru Nik Aziz telah bertindak menghargai artikel tersebut dengan mengusulkan PAS mengadakan EGM. Kalau tidak, pasti artikel Prof Aziz ini menjadi nila kepada susu sebelanga. Setelah begitu banyak buku-buku dan artikel-artikelnya yang hebat, kesemuanya telah tercemar dengan terbitnya artikel seperti sampah yang disiarkan oleh Harian Sinar. Seharusnya Prof Aziz berterima kasih pada Tok Guru.

UMNO Menghantar Pengkaji ke Jepun

Tanpa diduga Parti Liberal Demokratik (LDP) yang telah memerintah Jepun secara berterusan selama 54 tahun, telah kecundang dalam Pilihanraya Kebangsaan Jepun akhir bulan lalu. Parti LDP begitu banyak berjasa untuk membawa negara matahari terbit itu menjadi kuasa besar ekonomi dunia. Bagaimanapun dalam pilihanraya baru-baru ini parti itu kecundang kepada sebuah parti pembangkang baru, iaitu Parti Demokratik Jepun (DPJ), sebuah parti yang cenderung kepada haluan sederhana-kiri.

Kekalahan mengejut LDP ini telah mencatatkan sejarah baru dalam politik Jepun apabila sebuah parti paling kuat dan berpengaruh tumbang di tangan parti baru, yang langsung tidak pernah mempunyai pengalaman memerintah. Kekalahan itu dikatakan berpunca daripada krisis dalaman LDP yang memuncak ekoran perletakan jawatan Perdana Menteri sebelum ini Junichiro Koizumi pada tahun 2006. Ekoran kekalahan itu, Perdana Menteri Jepun Taro Aso, yang memimpin LDP dan beberapa pemimpin kanan parti itu mengumumkan perletakan jawatan bagi memikul tanggungjawab kekalahan teruk LDP.

Berikutan dengan kekalahan LDP itu, UMNO sebagai tunjang BN yang memerintah Malaysia telah menghantar sebuah kumpulan untuk mengkaji faktor-faktor kekalahan LDP tersebut. UMNO benar-benar bimbang nasib LDP ini akan menimpa mereka berkebetulan umur pemerintahan UMNO akan genap 54 tahun menjelang ulangtahun kemerdekaan negara pada tahun 2011 kelak, iaitu beberapa bulan sebelum Pilihanraya Umum yang ke-13. Malah bukan sekadar umur, faktor-faktor kekalahan LDP yang lain juga telah ada pada UMNO.

Ramai pemerhati politik melihat dasar liberalisasi LDP sejak tahun 1990 an menyumbang kepada kekalahan besar parti itu. Dasar liberalisasi tersebut telah memberi tumpuan kepada golongan peniaga dan korporat dan mengabaikan rakyat teramai. Kesannya dasar tersebut telah melebarkan jurang antara golongan kaya dan miskin di Jepun. Dasar yang sama telah dilaksanakan oleh Malaysia sejak era pemerintahan Dr Mahathir pada dekad 1980 an. Bagaimanapun pelaksanaannya pada ketika itu secara terpilih.

Pada dekad 1990 an, Dr Mahathir melonggarkan sedikit lagi dasar kawalannya terutama dalam sektor tertentu seperti pendidikan dan teknologi komunikasi sehinggalah berlakunya krisis kewangan tahun 1997. Semasa era pemerintahan Pak Lah, dasar liberalisasi ini diperluaskan kembali oleh penasihat-penasihat Pak Lah di tingkat empat. Salah satu bukti yang jelas ialah perkongsian kepentingan asing di Wilayah Iskandar di samping beberapa dasar yang lebih liberal seperti dasar yang berkaitan dengan teknologi automatif.

Semasa era Najib hari ini, beliau dilihat lebih agresif memperkenalkan dasar liberalisasi ini. Baru-baru ini, beliau telah bertindak melonggarkan kawalan pemilikan saham asing. Beliau juga telah memberikan komitmen untuk meneruskan dasar perdagangan bebas dengan Amerika Syarikat yang masing tergantung sehingga hari ini. Malah dalam ucapan beliau melancarkan program 1 Malaysia, dasar liberalisasi kelihatan turut diberikan penekanan penting. Kesan dasar ini akan melebarkan lagi jurang golongan kaya dan miskin yang telah sedia lebar sebelum ini.

Sepertimana LDP, UMNO masih mengharapkan kesetiaan rakyat khususnya orang Melayu untuk terus menyokong mereka. Kesetiaan orang Jepun kepada pemerintah sememangnya dikenali dunia, sehingga dianggap sebagai ciri-ciri tamadun mereka yang penting. Sehingga kini institusi raja di Jepun masih dikekalkan disebabkan semangat kesetiaan itu, walaupun peranan Maharaja Jepun itu tidaklah sepenting dahulu. Kesetiaan mereka itulah turut menjadi faktor LDP kekal begitu lama sejak 54 tahun lalu.

Selain daripada itu, kepimpinan LDP yang kerap bertukar khususnya semasa dekad 1990 an turut menyumbang rakyat terus meletakkan harapan kepada mereka. Setiap kali berlakunya pertukaran kepimpinan, maka rakyat akan meletakkan harapan baru kepada parti itu. Perdana Menteri Jepun sebelum ini, Junichiro Koizumi, adalah antara yang paling lama memegang jawatan iaitu dari tahun 2001 hingga 2006. Sepertimana LDP, UMNO juga sedang menggunakan pendekatan yang sama untuk mengekalkan sokongan rakyat.

Penolakan rakyat terhadap LDP, turut diwarnai oleh kemunculan parti yang berhaluan sederhana-kiri seperti DPJ. Parti seperti ini lebih dilihat pro rakyat, bukannya pro korporat. Penolakan kepada parti-parti yang pro korporat seperti telah menjadi trend mutakhir ini bermula di Amerika Latin, dan yang terkahir di Jepun. Menarik sekali, lawan UMNO iaitu PAS, PKR, DAP, PRM dan PSM turut mempunyai ciri-ciri sederhana-kiri tersebut. Malah parti-parti itu telah mendapat tempat di kalangan golongan kelas menengah.

Fenomena-fenomena ini telah menyebabkan UMNO benar-benar bimbang. Diberitakan mereka telah menghantar para pengkaji untuk mengkaji kekalahan LDP di Jepun.

Merdeka Kian Dilupakan

Hari ulangtahun ke 52 kemerdekaan Malaysia telah semakin dilupakan. Suasana Bulan Kemerdekaan yang disambut setiap tahun begitu hambar seperti tiada memberi erti lagi kepada rakyat Malaysia. Bagaimanapun kehambaran itu dikaitkan dengan kedatangan Ramadan yang dijadikan alasan oleh Kerajaan Malaysia sebagai faktor untuk tidak menyambut ulangtahun kemerdekaan secara besar-besaran dan meriah. Benarkah kehadiran bulan Ramadan itu menyebabkan Bulan Kemerdekaan itu disambut hambar?

Hakikatnya, tiada sebab untuk meletakkan kesalahan kepada bulan Ramadan. Sambutan Bulan Kemerdekaan boleh menjadi ibadat, sekiranya disambut dengan cara dan gaya yang menepati Islam. Sekiranya dengan menyambut Bulan Kemerdekaan boleh dikategorikan ibadat, maka setiap pahala yang dilakukan di bulan ini akan dilipat gandakan oleh Allah swt. Dengan menjadikan bulan Ramadan sebagai alasan, maka jelas sekali sambutan Bulan-bulan Kemerdekaan sebelum ini tidak boleh dikategorikan sebagai ibadat.

Sambutan Bulan-bulan Kemerdekaan sebelum ini seringkali diwarnai dengan program-program maksiat sehingga kegiatan itu jika dilakukan oleh kita pada bulan Ramadan dibimbangi akan mencemarkan kesucian bulan tersebut. Lebih daripada itu, sambutan Bulan-bulan Kemerdekaan sebelum ini turut diwarnai dengan pembohongan, iaitu dalam menampilkan fakta-fakta sejarah berkaitan kemerdekaan. Kesemua itu tidak sayugia dilakukan dalam Ramadan kerana bulan itu adalah suci.

Demikianlah cara golongan sekular berfikir dalam melihat bulan Ramadan berbanding dengan bulan-bulan Islam yang lain. Larangan-larangan Allah swt itu hanya dijaga pada bulan Ramadan, di dalam masjid atau ketika berada di Tanah Suci. Di ketika dan tempat yang lain, larangan itu tidak dikuatkuasakan. Dalam sambutan ulangtahun kemerdekaan sebelum-sebelum ini, larangan-larangan Allah swt itu tidak dikuatkuasakan sehingga menyebabkan bila ulangtahun kemerdekaan disambut pada bulan Ramadan, kegiatan-kegiatannya dibimbangi mencemarkan bulan itu.